Salı günü Öğretmenler Günü'nü kutladık.Biz zaten 4 yıldır(1.sınıfı başka öğretmen okutmuştu) Yasemin Hanım'ın Öğretmenler Günü'nü kutlamaya alışmıştık.Tabi bu sene veliler değişti.Çocuklar mini mini.Herşey daha bir sevgi seli.Kerem zaten beni okula uyumuyla çok mutlu ediyor.Solaktır,yavaştır,nasıl olacak derken sınıfın ilk okumaya geçeni oldu.Bir arkadaşı daha var ama o zaten okuma-yazma bilerek okula başlamış.Kerem'in sıra arkadaşı Betül''Kerem defterime öğretmenim seni çok seviyorum yazarmısın''demiş geçen gün.''sende yazsaydın öğretmenine''dedim.Yazamazmış,utanırmış.Ama bakın evde neler yazıyor bizimkisi.Cin olmadan adam çarpmak bu olmalı.Kağıttaki yazıyı okuyabildiniz mi?bilmem.Sıpa fidye gibi bir şey istemiş.yoksa hapisaneye gidermiş ,gibi bir şey işte.Okulda öğrendikleri harfler el yazısıyla ,diğerleri düz yazı,biraz dolar biraz TL ,ortaya karışık bir şey yapmış işte.Okulda da usluluktan kırılıyor.Bedirhan aynı sınıfın sabahçı şubesinde.Bazen onlar çıkmadan Keremler giriyormuş.''anne ,bu Kerem süt ,süt ''diyor.Hemen çantasını çıkarıp derse başlıyormuş.Tabi Bedirhan'a bu davranışlar tuhaf geliyor.Ona biri ''derse girdik artık'' demeden derste olduğunu anlamadığı için şaşırıyor böyle tablolara.Neyse,konu dağıldı.Bende Yasemin Hanım'ın ve tüm öğretmenlerin bu gününü kutlarım.Ne derlerse desinler ilkokul öğretmenlerinin yeri çok ayrı oluyor.Yıllar geçsede temelde ilk öğrenilenleri unutamıyorsun.Bende kendi öğretmenlerim Macide Erdem ve Hayriye Kızılırmak isimli ilkokul öğretmenlerimi sevgiyle anıyorum her zaman.(Üsküdar'da Sultantepe İlkokulu)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder