24 Aralık 2009 Perşembe

iğne,iplikle yeniden,,




Geçen sene almıştım bu gobleni.Kermes malzemelerini alırken.Bedirhan çok beğendi.İlle anne bize işle diye.Küçücük bir şey.Ama bir türlü elime alamamıştım.Geçen hafta Keko 4 gün ateşlendi,evden hiç çıkmadık.Yattık,kalktık beraber.Bu arada nasıl olduysa elime aldım.Bir gazla bitti.Değişiklik olsun diye yün iple işledim.Tam halı gibi oldu.Bakalım ne zaman çerçevelenir.






Bu kasnak ve kumaşta böyle bir yıldır durur.Hazır mulineler ortaya çıkmış bir el attım bakalım.Kitaptan beğendiğim bir gül desenini A3 boyutu büyüttüm.İşlediğimi çiziyorum,bakalım başarabilecekmiyim.Goblen gib gördüğünün üstüne işlemek gibi kolay değil.Ama alışınca çok kolaymış,hele de bu renkliymiş,bu daha da kolaymış diyor Zülfiye.Kız çarpı işi uzmanı oldu.




Bu gobleni 18-19 yaşlarımda almıştım.Daha goblen ne diye bilmiyorum.Ufak tefek kanaviçe işleri yapmışım sadece.Tuhafiyede gördüm aldım.Hangi ip kullanılır bile bilmiyorum.Kendi kafama etamin ipiyle siyah oaln yerlerini işleyip ,atmışım bir kenara.20 yıl olacak.50x110 ebatında.Koca bir şey.Eski işlediklerimi sökmem bile ara ara epey sürdü.Şu an pek yapmaya niyetim yok.Ama bir gün mutlaka diyorum....






Bu da çok değer verdiğim bir parça.Üzerindeki pas ve yırtıklar belli oluyordur.Anneannemin gençliğinde yaptıklarından.Yastık örtüsü mü ne imiş.Böyle neleri varmış,hiçdeğer vermemiş.Bizde değer vermemişiz demek.Şimdi nerde elinin değdiği bir şeyini bulsak hemen başköşeye koyup,rahmetle anıyoruz..























Hiç yorum yok: